Colpositology study - Oorzaken, symptomen en behandeling. MFS.
De methode is gebaseerd op het uitgesproken effect van steroïde ovariumhormonen op de doelorganen, waaronder het epitheel van de vagina. Als gevolg van deze cyclische epitheliale veranderingen gedurende de menstruele cyclus( vaginaringen) gekenmerkt door verschillende gradaties van rijping van epitheelcellen. Van vaginale wand gescheiden drie soorten cellen: de parabasale - klein, met een diameter van ongeveer 15-25 mm, met een ronde kern, uit de bodem( germinale) laag, de tussenlaag - groter, 25-30 micron en vesiculaire kern met een diameter van ongeveer 9m afgeleid van de middenlaag vaginale epitheelcellen en oppervlak het grootst, met ongeveer 6 micrometer diameter, veelhoekig gevormde cellen die kunnen worden of vesiculaire of pycnotische kern( diameter kleiner dan 6 micron).In het laatste geval worden de cellen vertegenwoordigen de maximale mate van rijping van het vaginale epitheel, die wordt waargenomen bij toenemende oestrogeen verzadiging van het organisme.
Kwantitatieve analyse van de verhouding van cellen in het uitstrijkje en hun morfologische kenmerken vormen de basis van hormonale cytodiagnostiek.
cytologisch materiaal verkregen door afzuiging of door voorzichtig aanraken van het gereedschap aan de zijwand van de vagina( niet de mucosa niet schrapen!) Te smeren moet alleen die cellen die losjes gescheiden van het vaginale slijmvlies te krijgen. Het genomen materiaal wordt overgebracht naar een dia, gefixeerd en gekleurd. Voor het kleuren vaak polychromatische methode Schorr( of modificatie), waardoor de eosinofiele cellen( rood) en basofiele( blauw) en monochrome methoden( H & E kleurstof of hematoxyline en magenta) onderscheiden.
Een gekleurd uitstrijkje wordt onder een microscoop onderzocht en cellen worden geteld( 200-300 cellen, beter vanuit het midden van het uitstrijkje).Bij het tellen van cellen worden drie indicatoren( index) bepaald.
1. IP( numerieke index, Maturity Index) is het percentage van de drie typen epitheelcellen - parabasale, intermediaire en oppervlakte. Het wordt geregistreerd drie nummers van links naar rechts: verschuiving naar links de verschijningsvorm van parabasale cellen indicatief ovarieel falen, naar rechts - toename van het aantal cellen oppervlak, die een hoge oestrogeen verzadiging organisme aangeeft.
2. CI is het percentage oppervlaktecellen met pycnotische kernen tot het totale aantal cellen in het uitstrijkje. Hoe hoger de waarde van deze index, hoe hoger de oestrogeenverzadiging van het lichaam.
3. EI - percentage ratio van eosinofiel gekleurde oppervlaktelagen tot het totale aantal uitstrijkcellen. Net als CI dient het als een indicator van oestrogene effecten. Normaal gesproken is EI altijd lager dan CI, anders heeft eosinofilie een niet-hormonale oorsprong.
Naast deze indexen dichtheid cytoplasma rekening( voor een drie-puntensysteem), de locatie van cellen - de aanwezigheid van naden of verdringing index, die de verhouding van cellen in clusters van vijf of meer cellen afzonderlijk geregeld. Deze twee indicatoren karakteriseren het progesteron-effect.
uitstrijkjes kunnen tekenen van chronische veranderingen voordoen waarbij de endocrinologische behandeling onmogelijk en cytolyse, die onderworpen worden aan tussenproduct cellen als gevolg van blootstelling aan Dederleyna sticks.
In het onderzoek van vaginale uitstrijkjes indirect worden beoordeeld niet alleen af van de verhouding van oestrogeen en progestogeen in het lichaam, maar ook op hyperandrogenism. Androgene types van een beroerte worden gekenmerkt door verschuivingen IS naar links en de verschijning van een aantal groter dan parabasale, afgeronde cellen, schone achtergrond van alle uitstrijkje, bleke kleur van het cytoplasma( androgene atrofische uitstrijkje).Androgene effecten vaak gecombineerd met oestrogeen, die ook manifesteert een linker shift, maar minder dan in het eerste geval een afname CI waarden en EI, gebogen randen intermediaire cellen( bootvormige denken aan zwangerschap) vaak cytolytische veranderingen. Wanneer
colpocytologic onmogelijkheid studies( inflammatoire veranderingen van de vaginale wanden, overvloedig bloeden baarmoeder) urotsitogrammu gebruikt. In dit geval wordt het uitstrijkje verkregen uit het urinesediment verkregen door centrifugatie. Kleuren en evaluatie van beroertes zijn hetzelfde, evenals vaginale.
colpocytologic indicatoren tijdens normale menstruele cyclus( M ± m),%
| Studietijd( cyclustijd) | IS | CI | EI | ||
| Parabasiscellen | Tussenliggende cellen | Oppervlaktecellen | |||
| 4-9 | Eén in voorbereiding of afwezig | 80.2 ± 7.9 | 19.9 ± 2.4 | 15, 3 ± 2,1 | 10,6 ± 1,9 |
| 10-13 | 0 | 60 ± 6.7 | 40 + 4.1 | 30 ± 3.6 | 25.5 + 4 |
| 14-15( ovulatie) | 0 | 15 ± 2.1 | 85 + 9.3 | 80.7 + 9.3 | 75.4 + 6 |
| 16-20 | 0 | 60.5 ± 6.2 | 39.5 + 5.3 | 30,8 + 3,9 | 25.6 ± 4.7 |
| 21-27 | 0 | 80 ± 9.3 | 20 +. 2.9 | 10.6 ± 2 | 8.8 ± 1.9 |